Agusia z tyj radosci , ze bydzie mogla namalowac swoje wspomniynie zaro zabrala sie do roboty i jako piyrszo skonczyla swoje dzielo i ona sama tak go opisuje: Moj obrozek je namalowany kredkom, a nojfajniejsze wspomniynie z dziecinstwa to wlasnie klopsztanga i fikołki na nij. Moj obrozek je bardzo kolorowy. Moja klopsztanga stoji na trowie , a wokolo rosnie pelno kolorowych kfiotuszkow. Wele klopsztangi pod nogami smyro rudawy piesio co sie zwol Reksio i kotek co tak samo jak my skokol i chyntnie sie po klopsztandze spacerowol. Jo sie wiyszala na klopsztandze a moje dwa warkoczyki unosily sie w powietrzu. Sukiynka we czerwone grochy...biole skarpetki i czerwone zandale, a nad nami blynkitne niebo sie rozciongalo. To był nasz zywiol, bo nie bylo wiela atrakcji, ale kozdo wolno chwila my spyndzali na dworze. a zgobic sie chcialo.
Sztudynt Zigus zameldowol : - Yeju Krysia do malowanio wybrala farbki akwarelowe , a jo w przeciwienstwie do niej wybrolem kolorowe kretki , bo mi sie spomnialo , ze Gizd takimi farbami akwarelowymi w mojej pywnicy se palce uciorol i niy chciolbym tak samo sobie palce uciorac. Trza sam zrozumiec obawy Zigusia, ale pszeca niy kozdy poradzi sie az tak farbami uciorac jak Gizd. Swoj obrozek Zigus opisol nom tak : - Yeju jo se wybrol do namalowania rodzinny obrazek z okazji pierwszej komuni najstarszego brata. Na tym obrasku mama i tata siedzieli , a na kolanach od taty siedziol brat Jozek , a jo u mamy. To mi sie od zawsze niy podobalo , bo jo tysz chciol od taty na kolanach byc i teras dziynki z okazji wykladow na uniwerku to moglem to zmienic i namalowane bydzie odwrotnie. Wyszlo wszystko tak jak jo to kiedys chciol ino brat Jozek wyszol mi jakis smutny na tym obrozku i namalowol jo jeszcze jedyn roz obrazek zeby bylo jak kiedys jo u mamy , a on u taty i dziwnym sposobem oba na moim namalowanym obrasku jestesmy usmiechnieci.
Bernadetka i Tonik namalowali konia ino jak na niego kuknyli to byl podobny do slonia, brzuszek miol jak koziczka podobny do beczki piwa, ogonek miol jak pyndzelek kerym sie myrgo po posypkach i slodkich mazidolkach. Co prowda ani Bernadetka ani Tonik niy som sztudyntami, ale namalowali obrozek za co im profesorka byla bardzo wdziynczno.
Ze dzieckami na te zajyncia prziszli tysz Pawel z Aurelkom. Colko familio zabrala sie do malowanio. Dzieci i Aurelka wybraly akwarele i jedyn pojymniczek z wodom co by niy bylo mokro na colkij ławce, Pawel wybrol kredki, ino czamu on je tonkol we kubku Aurelki? Jejich obroski byli podobne - u Pawla colko familijo stola na Toszeckim rynku a u Aurelki colko familio tysz je na rynku ale opolskim. Jednoglosnie swierdzili , ze take rodzinne malowanie bylo fajnom zabawom dlo nich wszystkich.
Nastympnom sztudyntkom co oddala swoj obrozek byla Iwonka. Wziyna kredki od Agusi i namalowala tysz klopsztanga kero zrobil ij tata Krzys ze rurek . Powiesil na nij hustawka i drabinka na kolkach na wciaganie sie do gory. Stoi tam do dzisio , a tera korzystajom z nij jeji siostrzynce - Mateuszek i Wojtus. Jest tysz piaskownica , a w nij pelno forymek do zabawy. Wszyndzie je zielono jak to na jejich ogrodzie.
Maria z Kujaw prziszla na zajecia, ale ino wszystkich pozdrowic bo jak sama prziznala malowac nie poradzi, ale jakby cos miala namalowac to chcialaby namalowac pani profesor , bo mi sie podobo i jest fajno frelka. Jo mysla , ze jakby namalowala dioblica to tysz by do psorki pasowol.
Gizelka Harbolowicko gosno poprosila: -czekej jeszcze profesorko na nasz rysunek, bo jo z Norbertem juz zaroz konczymy rysunek i zaros byndziemy gotowi ,narysowali my duze czerwone serce , jedna polowka rysowol Norbert a drugom jo ,yno mie sie kredka polomala besto tak dlugo to trwalo ,ale znodlach temperowka i ejch sie jom naszpicowala i juz my som fertich ,te duze serce namalowali my dla wos wszystkich.
Zajyncia z rysunkow sie skonczyly tradycyjnym szkolnym zwonkiym i na pewno kozdy niycierpliwie tera czekol na werdykt jurorow czyj obrozek pojedzie na wystawa. Ich narada trwala dosc długo, ale jak nom potym doniosli agynty to skuli tego , ze nie poradzili sie napaczec na te piykne dziela. W koncu do ronk profesorki dotar werdykt.
Tym razym na naszym Radiowym uniwersytecie III Wieku odbyly sie zajyncia z rysunkow. Na ławkach lezaly 30-kolorowe kredki i akwarele , a wele nich stoł pojymniczek z wodom do tonkanio pyndzla. Kozdy sztudynt mogl sie wybrac czym bydzie chciol namalowac swoj obrozek. Tymatym bylo " Wspomnienie z dziecinstwa", a nojlepsze obrozki , kere wybralo jury pod przewodnictwym Profesora Niyzwyczajnego Teodora Oberiba von Baklazan mialy jechac na swiatowo wystawa.